به گزارش اسپیس، دانشمندان می‌گویند، آخرین مطالعات و کاوش‌های انجام شده در سال‌های اخیر، شواهدی ارائه کرده که نشان می‌دهد احتمال بقای نشانه‌هایی از حیات در قمرهای منظومه شمسی به‌ویژه انسلادوس و اروپا وجود دارد. 

انسلادوس، قمر کوچک زحل، دارای یک اقیانوس زیرزمینی جدا از سطح است که به‌علت گرمایش آن از طریق جریان‌های جزرومدی و فعالیت‌های آتشفشانی تحت زمینی، شرایط مناسبی برای بقای شکل‌های ساده‌ای از حیات فراهم می‌کند. این اقیانوس زیرزمینی در بیش از ۴۰ کیلومتر زیر یخ‌های سطح قرار دارد و دارای مواد آلی و نیز برخی مواد معدنی مورد نیاز برای حیات است.

همچنین شواهدی وجود دارد که حاکی از گرمای شدید زیرسطحی در این قمر است که می‌تواند به‌عنوان منبع انرژی برای موجودات زنده مورد استفاده قرار گیرد.

اروپا نیز قمر مهم دیگری است که به‌لحاظ داشتن اقیانوس زیریخی و گرمای داخلی، محیط بالقوه مساعدی برای بقای شکل‌های ساده‌ای از حیات فراهم می‌کند. اگرچه سطح اروپا پوشیده از یخ است، اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این یخ‌ها به‌صورت پویا و در حال تحرک بوده و امکان تشکیل شکاف‌ها و گسل‌هایی در سطح را فراهم می‌کنند. این شکاف‌ها می‌توانند به‌عنوان مسیری برای جریان مواد مغذی و انتقال گرما از اقیانوس زیرسطحی به سطح عمل کنند و در نتیجه، شرایط مناسبی برای بقای حیات ایجاد کنند.

پژوهشگران باور دارند، سرعت آهسته تخریب اسید آمینه در نمونه‌های بیولوژیکی در شرایط سطحی مانند قمر اروپا، اندازه‌گیری‌های تشخیص حیات آینده توسط مأموریت‌های فرودگر را تقویت می‌کند و اگر حیات در قمرهای یخی اقیانوسی انسلادوس و اروپا وجود داشته باشد، مولکول‌های ردیابی قابل تشخیص می‌توانند درست در زیر سطوح یخ زده خود زنده بمانند.

با این‌حال، دانشمندان تاکید می‌کنند، تا به‌امروز هیچ‌گونه شواهد مستقیمی از وجود حیات در این قمرها به‌دست نیامده و همه‌چیز در حد شواهد غیرمستقیم و احتمالات است. برای اثبات وجود حیات در این قمرها، نیاز به انجام ماموریت‌های فضایی جدید و بررسی‌های دقیق‌تر در این مناطق وجود دارد که ممکن است در آینده‌ای نزدیک محقق شود.